Έκδοση των υπ΄αριθμ. 129 και 130/2014 αποφάσεων του Αρείου Πάγου –
ΕΠΙΔΙΚΑΣΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ για ζημίες από πλημμύρες που προκάλεσε το 2002 η ΔΕΗ σε δενδροκαλλιέργειες εκατοντάδων αγροτών (εντολείς μας) στα χωριά Νησί, Βρυττά και Άγρα του Νομού Πέλλας.
Η πλημμύρα, στην οποία αναφέρονται οι παραπάνω αποφάσεις, δημιούργησε μεγάλη εντύπωση στην κοινή γνώμη, απασχόλησε τον τοπικό τύπο αλλά και γενικότερα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Συγκεκριμένα στην τοπική εφημερίδα «Πρωινή του Νομού Πέλλας» στις 17 Ιανουαρίου του 2003 δημοσιεύονται φωτογραφίες χαρακτηριστικές όσον αφορά το μέγεθος της πλημμύρας και γίνεται αναφορά… «ότι οι πλημμύρες αυτές είναι παρόμοιες με εκείνες του έτους 1979. Τελικά την υστάτη ώρα ο κίνδυνος της πλημμύρας στην πρωτεύουσα (Έδεσσα) είχε αποτραπεί, αφού η κίνηση των υπευθύνων του σταθμού της Δ.Ε.Η. στον Άγρα να συγκρατήσουν τα νερά των βροχοπτώσεων στην τοπική λίμνη και να μην τα διοχετεύσουν στον Εδεσσαίο ποταμό αποδείχθηκε..... σωτήρια, ωστόσο κάποιοι άλλοι συνάνθρωποι μας, οι αγρότες του γειτονικού δημοτικού διαμερίσματος Νησίου πληρώνουν ακόμη τις συνέπειες. Πιο συγκεκριμένα η μη διοχέτευση των υδάτων στον Εδεσσαίο ποταμό τις ημέρες εκείνες (5-6 Δεκεμβρίου) είχε ως φυσική συνέπεια να υπερχειλίσει η λίμνη και να πλημμυρίσουν εκτάσεις χιλιάδων στρεμμάτων στην Περιοχή Νησίου, προξενώντας τεράστιες ζημιές στις καλλιέργειες εκατοντάδων τοπικών αγροτών, οι οποίες μάλιστα δεν σχετίζονται, μόνο, με τις φετινές σοδειές, αλλά καθιστούν αδύνατη την εκμετάλλευση πολλών χωραφιών, ακόμη και για την επόμενη σεζόν, κυρίως για τις μονοετείς καλλιέργειες των σπαρτών. Οι συγκεκριμένοι αγρότες λοιπόν είναι εκείνοι που «πλήρωσαν ουσιαστικά τα σπασμένα» των ημερών εκείνων και σήμερα ύστερα από αναμονή αρκετών ημερών ζητούν, όπως είναι φυσικό, να κινηθούν από πλευράς της Δ.Ε.Η. οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την αποζημίωση των κατεστραμμένων καλλιεργειών τους. Η επιχείρηση, ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα δεν έχει προχωρήσει στην παραμικρή σχετική ενέργεια προκαλώντας την εύλογη δυσφορία των αγροτών, οι οποίοι περίμεναν, όπως υποστηρίζουν, μια πιο υπεύθυνη στάση από μέρους της. Στις γεωργικές αυτές εκτάσεις του Νησίου, που υπολογίζονται περίπου σε 2.300 στρέμματα καλλιεργούνται κυρίως λεύκες καθώς επίσης μηλιές, ροδακινιές, κερασιές, δαμασκηνιές, φασόλια, καλαμπόκια και ένα μεγάλο μέρος αυτών των εκτάσεων παραμένουν ακόμη και σήμερα πλημμυρισμένες, καθώς τα νερά εξακολουθούν να λιμνάζουν, αφού δεν έχουν απορροφηθεί στο σύνολό τους. Το μέγεθος των καταστροφών δε, ακόμη δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια, αφού κάτι τέτοιο θα είναι δυνατό σε πιο προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης για ορισμένα προϊόντα. Σε ότι αφορά πάντως τις λεύκες οι καταστροφές δεν αποκλείεται να είναι ολοσχερείς, αφού τα επιβλητικά δέντρα έχουν αρχίσει να λυγίζουν, εξαιτίας του σαθρού και διαβρωμένου εδάφους από τα νερά που εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να λιμνάζουν σε πολλά σημεία, ενώ επίσης εκτάσεις που προορίζονταν για μονοετείς καλλιέργειες παραμένουν ακόμη πλημμυρισμένες και θεωρείται μάλλον αδύνατον να τις εκμεταλλευτούν οι ιδιοκτήτες τους για το 2003, αφού τα νερά δεν προβλέπεται να απορροφηθούν πριν το καλοκαίρι.
ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΕΣ ΦΘΟΡΕΣ ΣΤΟ ΑΝΑΧΩΜΑ. Από την υπερχείλιση της λίμνης τον περασμένο μήνα εξάλλου έχει υποστεί σημαντικές φθορές και ρωγμές σε πολλά σημεία του το ανάχωμα που έχει δημιουργήσει στην περιοχή αυτή η Δ.Ε.Η., με σκοπό την συγκράτηση των υδάτων. Οι φθορές αυτές είναι μεγαλύτερες στην τοποθεσίες «Τσιμαρτσίν», «Χάρος», «Μπάλιο» και «Αγριώτικα», όπου υπάρχουν ανοίγματα 5-20 μέτρα από τα οποία, μάλιστα, εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να εισρέουν νερά και να προκαλούν συνεχείς πλημμύρες. Στην πρώτη από τις αναφερόμενες τοποθεσίες μάλιστα το ανάχωμα σε μήκος 20-30 μέτρων έχει κυριολεκτικά εξαφανιστεί. Και όπως καταγγέλλουν μάλιστα οι κάτοικοι του χωριού, την επόμενη των πλημμυρών οι υπεύθυνοι της Δ.Ε.Η. προσπάθησαν άρον - άρον να «μπαζώσουν» το σημείο εκείνο χωρίς επιτυχία.»
Η συνέχεια της ιστορίας είναι ότι η ΔΕΗ αρνήθηκε να αποζημιώσει τους καλλιεργητές που οι δενδροκαλλιέργειες τους είχαν υποστεί ζημίες και αυτοί κινήθηκαν δικαστικά με ομαδικές αγωγές που αφορούσαν τις καλλιεργητικές περιόδους 2003 και 2004.
Μετά από 10 χρόνια και ενώ η ΔΕΗ εξάντλησε όλα τα δικονομικά μέσα προσφεύγουσα για την ίδια απόφαση δύο φορές στον Άρειο Πάγο, ήρθε η οριστική δικαίωση των περισσοτέρων από τους ενάγοντες - καλλιεργητές, αφ’ ενός με την καταβολή των αποζημιώσεων προς αυτούς από την ΔΕΗ και αφ’ ετέρου με την έκδοση των υπ’ αριθ. 129 και 130/2014 αποφάσεων του ΑΠ που κρίθηκε αμετάκλητα το θέμα της αποκλειστικής υπαιτιότητας της ΔΕΗ.
Η ιστορία συνεχίζεται, καθ’ όσον εκκρεμούν ομαδικές αγωγές όλων των καλλιεργητών που έχουν υποστεί ζημίες και αφορούν τις καλλιεργητικές περιόδους 2005 έως και 2011 και έπεται συνέχεια.
