Πρόσφατα, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 595/2020 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς (Τμήμα Ναυτικών Διαφορών – Ειδική Διαδικασία), η οποία παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς εξετάζει την καταχρηστική καταγγελία σύμβασης εργασίας, ως αποτέλεσμα παράνομης επεξεργασίας ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του εργαζομένου.
Το ιστορικό είναι ότι η εργαζόμενη επισκέφθηκε κλινική, με την οποία συνεργαζόταν η εργοδότρια εταιρία, όπου και υπεβλήθη σε εξετάσεις, προκειμένου να κριθεί η ικανότητά της προς παροχή ναυτικής εργασίας. Κατά την εξέτασή της, η εργαζόμενη ενημέρωσε τους ιατρούς της κλινικής ότι λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, ενώ προσκόμισε και ιατρική γνωμάτευση του Ψυχιάτρου – Ψυχοθεραπευτή της, σύμφωνα με την οποία παρακολουθούνταν ως πάσχουσα από αγχώδη αντίδραση με ψυχοσωματικά, αγχώδη και καταθλιπτικά συμπτώματα.
Μετά τη διενέργεια των εξετάσεων η εργαζόμενη κρίθηκε επαρκής για την άσκηση της ναυτικής εργασίας, χωρίς περιορισμούς, και προσελήφθη.
Την ημέρα της κλινικής εξέτασης, η εργαζόμενη υποβλήθηκε και σε εξέταση ανίχνευσης φαρμακευτικών ουσιών, τα αποτελέσματα της οποίας απεστάλησαν στην εργοδότρια εταιρία, χωρίς προηγουμένως να γνωστοποιηθούν στην ίδια. Αυτά είχαν εμφανίσει την ύπαρξη βενζοδιαζεπινών (αντικαταθλιπτικές ουσίες). Μετά την παραλαβή των αποτελεσμάτων αυτών, η εργοδότρια εταιρία προχώρησε άμεσα στην απόλυση της εργαζόμενης, μόλις δύο εβδομάδες μετά την πρόσληψή της.
Αυτό που κρίθηκε ως επιλήψιμο και καταχρηστικό από το Δικαστήριο, είναι ότι η γνωστοποίηση σε τρίτους, χωρίς προηγουμένως να έχει προηγηθεί η απαιτούμενη ενημέρωση της εργαζόμενης, κυρίως, ως προς τους αποδέκτες των δεδομένων αυτών και χωρίς να έχει εξασφαλιστεί συγκεκριμένη και ειδική έγγραφη συγκατάθεσή της προσκρούει σε θεμελιώδη ζητήματα της προστασίας των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων.
Ειδικότερα ότι: «… δεν προέκυψε ότι τούτο συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας της επεξεργασίας, καθώς η εργοδότρια εταιρία δεν αναφέρει το λόγο, για τον οποίο ήταν απολύτως αναγκαία η επεξεργασία, χρησιμοποίηση και περαιτέρω γνωστοποίηση σε τρίτους, εν αγνοία και δη χωρίς την έγγραφη συγκατάθεση της εργαζόμενης, του πορίσματος των ιατρικών εξετάσεών της («drugtest»), τη στιγμή, μάλιστα, που η εν λόγω εξέταση δεν περιλαμβανόταν στις, κατά νόμο, αναγκαίες εξετάσεις για την απόκτηση ιατρικού πιστοποιητικού ικανότητας προς ναυτολόγηση της, δεν αποδείχθηκε δε ότι στην προκειμένη περίπτωση ότι υφίστατο κάποιος νόμιμος λόγος απαλλαγής, από τους προβλεπόμενους, για την εν λόγω επεξεργασία, οπότε συντρέχει περίπτωση μη νόμιμης επεξεργασίας του ως άνω ευαίσθητου προσωπικού δεδομένου της.
Επομένως, αποδείχθηκε ότι συντρέχουν, εν προκειμένω, όλες οι προϋποθέσεις για την στοιχειοθέτηση της αστικής ευθύνης εις βάρος της εργαζόμενης. Συνεπεία της παράνομης και υπαίτιας (από πρόθεση) συμπεριφοράς της εργοδότριας, ήτοι τη χωρίς δικαίωμα επεξεργασία, μετάδοση και ανακοίνωση των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων της εργαζόμενης σε τρίτα πρόσωπα, προσβλήθηκε η προσωπικότητα της εργαζόμενης, ως προς την έκφανση της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και της καταστάσεως της υγείας της και εν γένει της ιδιωτικής της ζωής, που αποτελούν στοιχεία της προσωπικότητάς της, με αποτέλεσμα να επέλθει διατάραξη της ψυχικής της ηρεμίας, καθώς προκλήθηκε σε αυτήν ψυχική αναστάτωση, στεναχώρια και ψυχική ταλαιπωρία, η οποία δεν θα επέρχονταν εάν δεν ελάμβανε χώρα η ως άνω παράνομη επεξεργασία των ευαίσθητων προσωπικών της δεδομένων, που αφορούσαν στη λήψη των ως άνω φαρμακευτικών ουσιών, διότι γνωστοποιήθηκαν, χωρίς τη συγκατάθεση της εργαζόμενης, σε πρόσωπα που δεν ήταν εξουσιοδοτημένα προς επεξεργασία τους και δεν δεσμεύονταν από το ιατρικό απόρρητο».
